روز دانشجو چیست؟فلسفه نام گذاری روز دانشجو چیست؟

در تقویم ایرانی ثبت شده است. روزی که یادآور خروش اعتراض و مقاومت دانشجویان ایران در برابر دیکتاتوری شاه پس از کودتای ننگین ۲۸مرداد است. روزی که شاید اگر درباره آن از دانشجویان هم بپرسی به درستی فلسفه وجودی‌اش ندانند چه برسد به عابران و رهگذرانی که از کنار سر در دانشگاه‌ها می‌گذرند و بنرهای روز دانشجو را می‌خوانند. اما فلسفه نامگذاری ۱۶ آذر به عنوان روز دانشجو چیست؟

بعد از کودتاى ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ رژیم پهلوى که توانسته بود با کمک آمریکایی‌ها بر اریکه قدرت باز گردد درصدد برآمد تا پایه هاى حکومت خود را تثبیت کند، اما غافل از اینکه مقاومت مردم به طور کامل از بین نرفته و ایران در اولین فرصت خشم و انزجار خویش را نسبت به حکومت کودتا نشان خواهد داد.

در تاریخ ۲۴ آبان اعلام شد که نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا از طرف آیزنهاور به ایران می‏ آید. نیکسون به ایران می‏ آمد تا نتایج «پیروزی سیاسی امیدبخشی را که در ایران نصیب قوای طرفدار تثبیت اوضاع و قوای آزادی شده است» (نقل از نطق آیزنهاور در کنگره آمریکا بعد از کودتای ۲۸ مرداد). در مقابل دانشجویان مبارز دانشگاه نیز تصمیم گرفتند که در فضای حکومت نظامی بعد از کودتای سیاه، هنگام ورود نیکسون، نفرت و انزجار خود را به دستگاه کودتا نشان دهند.

ادامه مطلب یا اینجا را کلیک نمایید

 همچین سوم آذر ۱۳۳۲ (۲۴ نوامبر ۱۹۵۳) سه ماه و شش روز پس از براندازی ۲۸ مرداد، «دنیس رایت» دیپلمات انگلیسی برای باز گشودن سفارت این کشور در تهران با ۱۴ دیپلمات و کارمند وارد پایتخت میهن ما شد و یازده روز بعد اعلامیه دو دولت مبنی بر تجدید مناسبات سیاسی انتشار یافت و‌‌ همان روز ژنرال زاهدی، اصطلاحا نخست وزیر دولت کودتا، در یک نطق رادیویی تجدید مناسبات ایران و انگلستان را امری ضروری و لازم! اعلام کرد. این، درحالی بود که محاکمه دکتر مصدق در محکمه نظامی تهران ادامه داشت و همچنین اعلام شده بود که ۱۸ آذر ریچارد نیکسون معاون آیزنهاور رئیس جمهوری آمریکا برای مذاکره با شاه به تهران خواهد آمد. این اخبار و به ویژه ورود هیات دیپلماتیک انگلستان به تهران خشم مردم را برانگیخته بود که نطق زاهدی آن را به اوج خود رسانید. آیت الله کاشانی نیز در همین روز تجدید مناسبات با انگلستان را یک ننگ تاریخی خواند و چنین روزی را روز عزای ملی اعلام کرد. دانشجویان دانشگاه تهران که از نکات تلخ روابط با انگلستان در طول ۱۵۰ سال گذشته آگاه بودند به ورود دیپلماتهای انگلیسی و تجدید مناسبات اعتراض کردند و چون صدای اعتراضشان شنیده نشد ۱۶ آذر ماه کلاسهای درس را تعطیل و در دانشکده فنی اجتماع کردند که دولت وقت به دانشگاه سرباز فرستاد و این نظامیان از داخل و خارج دانشگاه دانشجویان و ساختمان دانشکده فنی را به گلوله بستند. در یکى از کلاسهاى درس دانشکده فنى، چند تن از دانشجویان در اعتراض به حضور ماموران گارد رژیم شاه در صحن دانشگاه آن‌ها را به مسخره مى گیرند و همین بهانه کافى بود تا گارد وارد کلاس درس شود و با ایجاد جو رعب و وحشت محیط را براى بهره بردارى و گرفتن زهر چشم دانشجویان آماده سازند.ماموران گارد شاهنشاهی با حمله به دانشجویان بى پناه سه تن از آنان به نامهای مصطفی بزرگ نیا، مهدی شریعت رضوی و احمد قندچی را به شهادت مى رسانند و به همین مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو نامگذاری و هر ساله این روز گرامی داشته می‌شود. دولت وقت سپس برای جلوگیری از طغیان عمومی مردم به خاطر این کشتار، روزنامه‌هایی را در این زمینه مطالبی نوشته بودند توقیف و نسخه‌های چاپ شده ان‌ها را جمع آوری کرد. به همین دلیل و به منظور پاسداشت مبارزات دانشجویان و کشته شدن ۳ تن از آن‌ها در این روز، روز ۱۶ آذر رسما روز دانشجو نام گرفت. آنچه مسلم است، روابط انگلستان با ایران پرونده‌ای سیاه دارد؛ از دلالی در قراردادهای پایان جنگهای ایران و روسیه به سود روسیه و مجبور کردن ایران به دست کشیدن از مناطق شرقی خود به ویژه شهر تاریخی هرات گرفته تا تصرف جزایر ایرانی خلیج فارس و سپس بذل و بخشش کردن آن‌ها به این و گرفتن امتیازات متعدد از جمله نفت. از تقسیم ایران میان خود و روسیه وقرار داد ۱۹۱۹ (وثوق الدوله) و سپس اشغال نظامی ایران در جریان جنگ دوم گرفته تا ترتیب دادن کودتای ۲۸ مرداد برضد دکتر مصدق و پیش از آن تحریم اقتصادی دولت وی و جلوگیری از صدور نفت و هزاران مداخله دیگر.

امسال اما 16 آذر متفاوت تر از سال های گذشته است چرا که در آستانه این روز ، گروهی از دانشجویان با تجمع در مقابل سفارت انگلیس و تسخیر موقت سفارت، بار دیگر به استعمار پیر اعتراض کردند تا بار دیگر نشان دهند به دسیسه های انگلستان اشراف دارند و از آنها آگاهند. دسیسه‌هایی که با وجود شرایط موجود و دشمنی های غرب برای مشکل تراشی برای جمهوری اسلامی ایران، به نظر می‌رسدپایانی ندارند و انگلستان همچنان مترصد فرصت برای ضربه زدن به ایران و ایرانی است.